De su mesi de Làmparas est obertu a Genuri s’Ufitziu de sa Lìngua Sarda, ki traballat po incorai sa genti a imperai su sardu, po tradusi in sa lìngua nosta is documentus prus de importu de su comunu, e po fai sciri a sa popolatzioni is atibidadis de su comunu a totu.
In su jassu nostu eis a agatai fintzas informus asuba de sa stòria de su comunu, de is logus de biri, de su connotu.

S’Ufìtziu de sa lìngua sarda traballat puru po arregolli e studiai is fueddus e sa fueddada de Genuri, ca donnya bidda tenit calincuna cosa de diferenti in sa lìngua, e is bariedadis, po piticas ki siant, depint essi arreguadasa.
Ki bolit, podit benni in s’Ufìtziu e donai consillus e fintzas informus apitzus de sa fueddada genuresa.

Is oràrius funt:


Su lunis, in su tzentru culturali, de is 14 a is 18.

Su Martis, in su Comunu, de is 8 a is duas.

Su cenàbara, in su Comunu, de is 9 a is duas.

Tocat a torrai a imperai su sardu e a ddu torrai a imparai a is pipius e a is jòvunus, ki funt cussus chi funt perdendi sa memoria de sa lìngua nosta e de cussus dipendit ki sa Sardinnia sarbit sa lìngua sua o da sperdat po sempri, arregondendisì ca sa lìngua est su scusorju prus mannu de unu pòpulu.

Custu serbìtziu est permìtiu gratzias a sa lei natzionali 482/1999, ki difendit e balorizat is lìnguas de minoria, cumenti est su sardu.

S’impreada de s’Ufìtziu
Teresa Cabriolu